Review: Anne Bishop – Rode Letters (De Anderen #1)

Urban. Dat is het nieuwe genre dat Uitgeverij De Fontein met veel enthousiasme aan haar uitgebreide assortiment heeft toegevoegd. Urban staat voor een herkenbare stedelijke hedendaagse setting met een magische component, waarin twintigers de hoofdrol spelen. Verhalen die je ongetwijfeld aanspreken als je, net als ik, ooit naar Buffy the vampire slayer keek. Toen De Fontein aan mij vroeg of ik Rode Letters wilde lezen, het eerste deel van Anne Bishops ‘De Anderen’ serie en tevens het eerste werk van dit Urban label, werd ik dan ook enorm nieuwsgierig.

Het gebouw was gesloten. Toch was er genoeg licht om het bord boven de glazen deur te kunnen lezen. Als ze niet zo wanhopig was geweest, had de boodschap erop haar nog kouder gemaakt dan de sneeuw en de wind. Lakeside Stadspark. M.R.N.V.T. Menselijk Recht Niet Van Toepassing. Ze stond op terrein dat toebehoorde aan de Anderen! Ze was hier misschien tijdelijk veilig voor menselijke jagers, maar als ze haar betrapten was ze overgeleverd aan wezens die enkel op mensen léken.

Rode Letters speelt zich af in het heden, maar dan in een wereld die enigszins verschilt van de onze. In die wereld leeft de mens op gespannen voet met de Anderen, de terra indigene. Deze oorspronkelijke bewoners van de aarde zijn er in verschillende soorten, waarvan sommige ook een menselijke gedaante kunnen aannemen. Voor de Anderen is de mens een prooi, maar tegelijk maken ze graag gebruik van de uitvindingen die de slimme mens doet. De terra indigene die dicht bij mensensteden wonen doen dat in hun eigen uitgestrekte stadsparken, waar het menselijk recht niet van toepassing is.

In het verhaal volgen we Meg Corbyn; een twintiger die, op de vlucht voor degene die haar gave als bloedprofeet wil gebruiken, terecht komt in de wereld van de Anderen. Dat het menselijk recht niet geldt, betekent dat de Anderen haar zonder pardon kunnen opeten, maar Simon Wolfgard – gedaantewisselaar en leider van het Stadspark in Lakeside – besluit haar een baan te geven als Contactmens. Een leven tussen de Anderen is wellicht een heel avontuur, maar het betekent tegelijk dat Meg goed verstopt is voor hen die naar haar op zoek zijn.

Rode Letters is een boek waarin enkele bekende elementen als vampieren en wolven voorkomen, maar waar nog veel meer interessants voorbij komt. Meg is een stoere twintiger die haar mannetje staat, maar tegelijk nog een heleboel moet leren omdat ze in een wereld terecht komt die ze niet kent. Omdat je als lezer die wereld ook niet kent, kijk je als het ware over haar schouder mee en leer je stap voor stap meer over de Anderen. Het verhaal start met een uitgebreide uitleg over Namid en de wereld en om eerlijk te zijn moest ik me door die hoeveelheid uitleg een beetje door het verhaal heen worstelen. Maar – en dat heb ik bij meerdere recensenten gelezen – op een gegeven moment werd ik het verhaal in gezogen en bleken de karakters in het boek erg goed uitgewerkt. Het verhaal zat ontzettend goed in elkaar: het leek alsof ik zelf rondliep in de wereld van de Anderen, zo levensecht werd alles neergezet!

Wat ik gaaf vind is dat het boek heel volwassen geschreven is, geen eindeloos gezwijmel bevat en dat een portie humor niet geschuwd wordt (I mean, gevaarlijke wolven die gek zijn op hondenkoekjes?). Ook wordt naar het einde toe de spanning flink opgebouwd en ben je vooral benieuwd of de snijdende tolerantie tussen de mensen en de Anderen standhoudt. En die vriendschap tussen Simon en Meg.. hoe ontwikkelt die zich? Het boek is met 532 bladzijdes vrij dik, maar ik ben er doorheen gevlogen. Ik merkte serieus dat ik steeds enorm veel zin had om dat boek weer in te duiken, alsof ik verslaafd raakte aan de zinderende schrijfstijl van Anne Bishop. Deel twee uit deze serie komt uit in mei en ik kijk er nu al naar uit… I want more!

Anne Bishop – Rode Letters (De Anderen, boek 1) verscheen op 3 maart. Het boek kost €14,99 als paperback en €9,99 als e-book.

Volg je me al op een van deze sociale netwerken?
Bloglovin’ – Twitter – Instagram