Hej allemaal! Het artikel van vandaag is wat later dan dat ik ze gewoonlijk inplan. De reden daarvoor is tweeledig: de internetverbinding bij mij thuis is al een paar dagen flink verstoord; haast onwerkbaar. Daarnaast wilde ik serieus de tijd nemen om aan het artikel van vandaag te werken. Het is namelijk een thema waar veel verschillende opvattingen over zijn: in deze editie gaan we het namelijk hebben over religie. Wat betekent religie nu eigenlijk voor jou? Vier meiden vertellen over de rol die religie wel of niet inneemt in hun leven natuurlijk deel ik zelf ook mijn opvatting over religie.
Het aantal mensen in Nederland dat lid is van een kerk is al jaren dalende. Ongeveer de helft van de Nederlanders behoort op dit moment tot een kerkelijke gezindte, maar nog maar 30% gaat daadwerkelijk naar een kerk. Het Rooms-Katholieke geloof is in Nederland het grootst: iets minder dan een kwart van de Nederlanders is katholiek.
Elementen vanuit meerdere religies
Ik kom uit een familie met Brabantse roots en net als veel mensen in Zuid-Nederland heb ik dan ook een Katholieke achtergrond. Mijn grootmoeder kwam uit een Christelijke familie en zo is ook mijn moeder opgegroeid, maar (volgens mij) nooit heel uitgesproken. Als kinderen werden ons de beginselen van het geloof bijgebracht: ik ken de verhalen uit de Bijbel, ken de verschillen tussen het Oude en het Nieuwe Testament en weet waar het over gaat. Maar wat meer centraal stond in onze opvoeding zijn de normen en waarden die we hebben meegekregen. Voor een deel komen die denk ik voort uit de achtergrond die we als familie hebben, maar voor een groot deel draait het ook om common sense: probeer een goed mens te zijn, probeer een ander te helpen waar mogelijk, behandel mensen zoals je zelf behandeld zou willen worden. Dat soort dingen. Wat betreft geloof werden we heel erg vrij gelaten.
Zelf rondde ik twee universitaire studies af en ik merk dat ik vaak toch wel vanuit die wetenschappelijke bril op naar de wereld kijk: analyserend, verbanden leggend en ondersteund door feitelijke kennis. Dat maakt dat ik geloof en religie vooral vanuit een geschiedkundige invalshoek erg interessant vind. Maar ook vind ik de waarden vanuit meerdere religies en spirituele stromingen erg mooi. Daarvoor kijk ik niet perse alleen naar het Christendom, ik haal voor mijn eigen kijk op de wereld graag verschillende elementen uit deze overtuigingen omdat ik denk dat dat goed bij me past. Ik ben heel erg overtuigd van het feit dat je zelf de controle hebt op je leven en dat dat pad niet al van tevoren is vastgelegd. Ik snap heel goed dat geloof iets is dat mensen hoop of houvast geeft en daar heb ik ook respect voor. Voor mijzelf geldt dus dat mijn levensovertuiging een mix is van verschillende elementen en ik denk dat ik mij daar op dit moment het prettigste bij voel.
Dit vertellen andere twintigers:
Floor (23) – floorflawless.com “Het geloof werd me met de paplepel ingegoten en eigenlijk wist ik niet beter dan dat ik Christelijk was. Eenmaal in de puberteit merkte ik dat ik me steeds meer ging afzetten. Ik wilde niet meer mee naar de kerk omdat ik het saai vond. Uiteindelijk ging ik alleen nog maar 1 keer per maand naar de jeugdkerk en daar had ik het op dat moment wel naar mijn zin. Enkele jaren daarna volgde een 17+ groep, maar dat verwaterde al vrij snel. Iedereen had het druk met de studie en sommige woonden inmiddels ook niet meer in het dorp. Tijdens die bijeenkomsten met de 17+ groep, behandelden we levensvragen en vanaf dat moment ben ik alleen maar meer gaan nadenken van hoe ik er eigenlijk zelf tegen aan keek. Ik kwam erachter dat ik eigenlijk niet meer zo overtuigd was over de dingen die ik altijd had meegekregen. Ik ben tot de conclusie gekomen dat ik wel geloof dat er meer is tussen hemel en aarde, maar wat dat precies is dat weet ik niet zo goed. Als metalhead word ik door mensen die mij niet kennen soms bestempeld als Satanskind. Grappig, want als er iets is waar ik absoluut NIET in geloof dan is dat de duivel. Ik denk niet dat het kwaad door iemand wordt beheerst wat dan de duivel moet zijn. Ik respecteer ieders geloof en ik sta er ook open voor, zolang je het maar niet aan mij opdringt en mijn eigen gedachten ook respecteert.” |
Janne (21) “Het afgelopen jaar ben ik veel met geloof bezig geweest, ook doordat ik samenwoonde met gelovige huisgenootjes, en ik heb veel geleerd over wat bidden voor mij doet. Het helpt me om de dingen op een rijtje te zetten, en dan juist de dingen die ik normaal over het hoofd zie: waar ik dankbaar voor ben, welke mensen extra aandacht nodig hebben, waar ik hulp bij nodig heb, welke emoties ik voel bij dingen. De katholieke kerk werkt met “gebedsintenties”, waarbij iedereen die meebidt in een paar woorden mag aangeven voor welke mensen en dingen de hele groep mag bidden. Ik heb gemerkt dat het bij moeilijke zaken me echt kracht geeft dat andere mensen mee eraan hebben gedacht. Ik studeer een bètavak en zeker daar zijn weinig mensen gelovig, bèta’s hechten vaak veel waarde aan wetenschappelijke feiten en geloof is dat niet. Als ik het gevoel heb dat ze ervoor openstaan vertel ik het bovenstaande en daar is dan eigenlijk altijd wel respect voor. Tegen anderen zeg ik heel simpel dat ik een “imaginary friend” heb tegen wie ik altijd kan kletsen. Veel mensen bereiken hetzelfde (nadenken over dankbaarheid en emoties) op een andere manier en vinden het net zo belangrijk als ik. In mijn yogalessen kom ik mensen tegen die de yoga gebruiken ervoor. Ik zie de yoga meer als een sport, of als een manier om in de mindset te komen die ik nodig heb om te bidden. In die zin doet het me denken aan de rituelen in de kerk, die mijn hoofd ook helder en rustig maken.” |
Anneke (24) – Verhaal Verliefd “Mijn geloof is het fundament van mijn leven, datgene waarnaar ik mijn leven inricht. Ik ben gelovig opgevoed en bezocht tot ik ging studeren christelijke scholen. Daar heb ik veel meegekregen van het christelijk geloof en het heeft me gesterkt in wie ik mag zijn in deze wereld. Het evangelie gaat in wezen maar om één ding: aannemen dat Jezus je gered heeft, dat je het niet zelf kunt, maar dat je mag vertrouwen op iemand die groter is dan jezelf. Dat geloof ik oprecht. Het geeft me hoop, maar ook de kracht om elke dag weer op te staan en me te richten op mijn dagelijkse bezigheden. Misschien klinkt het vreemd, maar geloven heeft me ook geleerd om liefdevol te zijn naar de mensen om me heen, die net zo zijn als ik: niet perfect, maar altijd op zoek naar die liefde en bevestiging die we allemaal zo hard nodig hebben. Ik denk dat ik dat gevonden heb in God.” |
Mariska (23) – matteandshimmer.nl Voor iemand die niet gelovig is speelt religie een relatief grote rol in mijn leven. Mijn streng gelovige moeder en opvoeding zorgen er wel voor dat het geloof me niet voorbij gaat. Toch ben ik zelf niet gelovig. Ik vind het niet logisch en zou mezelf er ook niet toe kunnen dwingen. Ondanks mijn ongelovigheid heb ik echter wel respect voor de positiviteit die het geloof mensen kan bieden. Ik zie dat het mensen hoop en houvast geeft, iets wat niet altijd even makkelijk te vinden is. Zelf haal ik dat uit andere dingen. Mede dankzij mijn moeder ben ik vaak in de gelegenheid om over religie na te denken en erover te discussiëren. Er is één ding wat ik niet zo goed begrijp. Ik doe een leuke HBO studie, ben geen feestbeest, houd het leven lekker rustig en doe m’n ding. Ik doe geen vlieg kwaad en toch zal ik schijnbaar ‘verloren gaan’, omdat ik niet bid en niet naar de kerk ga. Waarom? Is dat rechtvaardig? Voor mijn gevoel is het dat niet. Waarom je leven toewijden aan iets wat z’n doel voorbij lijkt te streven? Ik bedoel, de achterliggende gedachte is toch het worden van een zo ‘goed’ mogelijk mens. Niet dat ik perfect ben, maar ik vind mezelf de slechtste niet. Gelukkig hoef ik bovenstaande vragen niet te beantwoorden, ik vraag het me soms slechts af. Ik denk dat ik het nooit helemaal zal snappen. Maar als iedereen nou lekker doet waar hij/zij gelukkig van wordt zonder elkaar kwaad te doen, is het allemaal prima, toch? |
Ook meedoen met Twintigers Vertellen? Stuur dan een mailtje naar twintigennogwat [@] gmail.com onder vermelding van Twintigers Vertellen of reageer onder dit artikel. Ik zoek nog enkele deelnemers voor de volgende thema’s: liefde, politiek, persoonlijke verhalen achter tattoo’s en trouwen. En heb je een thema dat je graag in deze rubriek zou willen terugzien? Dan laat dat mij zeker weten! Ik zou het super vinden als je zou meedoen!
Geloof jij? Wat betekent religie (in welke vorm dan ook) voor jou?
Opmerking: wil je een reactie plaatsen onder dit artikel, dan graag open en met respect. Ik realiseer mij dat dit een onderwerp is waar veel verschillende opvattingen over zijn, dus ik hoop dat eenieder elkaars overtuiging respecteert. Hoewel ik er niet van uit ga dat het nodig is: negatieve opmerkingen zullen worden verwijderd.
Tof artikel is het geworden! Erg leuk om te zien wat de andere inzendingen waren! :D
Ik ben katholiek opgevoed en mijn ouders waren best wel kerkgangers. Van zodra we er zelf over konden beslissen moeten we niet meer persé mee en ging ik enkel nog met de feestdagen. Ondertussen ga ik nooit meer. Ik geloof nog wel in de waarden van het christendom (die trouwens in veel godsdiensten zitten) maar ik zie mezelf absoluut niet als gelovig. Soms zou ik willen dat ik mijn troost er in kon vinden, heb wel bewondering voor mensen die echt geloven.
Wat een mooie inzendingen heb je gekregen! Ik geloof zelf niet :-) Wel heb ik ook christelijke scholen gezeten dus weet er wel het 1 en ander van, maar religie staat niet centraal in mijn leven. Wel heb ik erg veel respect voor mensen die dit wel doen.
Mooi onderwerp en bijzonder om te lezen hoe deze twintigers daarmee omgaan! Ik heb wel op Rooms-Katholieke scholen gezeten maar eigenlijk nooit zelf geloofd.
Weer erg interessant om te lezen! Ik heb zelf een redelijk uitgesproken mening over religie en ik speel al een tijdje met het idee daarover te bloggen, maar ik blijf het lastig vinden bij zo’n gevoelig onderwerp.