Twee dagen wandelen met Husky’s in Zweeds Lapland: een unieke wilderniservaring

Rustig zit ik om me heen te kijken, het uitzicht in me op te nemen. Het prachtige en kraakheldere meer, de bergen in de verte en de bomen om ons heen. Het kampvuurtje achter me knettert en doet verwoede pogingen om de muggen op afstand te houden. Naast me liggen twee honden, die gisteren nog zo actief waren, te slapen. We zijn twee dagen op pad om te wandelen met Husky’s in Zweeds Lapland. Wat een prachtige ervaring.

 

Dit bericht bekijken op Instagram

 

Een bericht gedeeld door Amy | Sommarmorgon.com (@89_amy) op 21 Jul 2019 om 1:18 (PDT)

Wandelen met Husky’s in Lapland: onze eerste meerdaagse trekking

Ik denk terug aan de ochtend ervoor, toen ik – voor het eerst als dertiger – wakker werd in ons Airbnb appartement even buiten Kiruna. Onze backpacks zijn al ingepakt, klaar voor een avontuur in de Zweedse wildernis. Voor het eerst een meerdaagse hike, waarbij we onder leiding van wildernisgids Jenni gaan wandelen met husky’s. Het is het verjaardagscadeau dat ik voor mijn dertigste verjaardag heb gekregen van mijn vriend Maurice. Wij wandelen graag, juist wanneer we in Scandinavië zijn. Meestal zijn dat hikes variërend van enkele uren tot een dag en hoewel we heel graag eens een meerdaagse hike wilden doen wisten we ook niet zo goed hoe we dat moesten aanpakken. Misschien zijn we toch wat meer ‘luxepaardjes’ dan we dachten. Een beetje zenuwachtig zijn we (of eigenlijk: vooral ik) dus wel, hoe zal het ons afgaan?

Dag 1. De voorbereiding

Het is iets na het middaguur als we het terrein oprijden van Husky Adventure Tours in Krokvik. We worden verwelkomd door de Finse Jenni, onze wildernisgids voor twee dagen. Zij en haar Zweedse vriend Per zijn deze huskyfarm zo’n twee jaar geleden begonnen en zijn net verhuisd naar een nieuwe locatie, met meer ruimte voor de honden. Ze hebben nu iets meer dan twintig honden. De dieren worden vooral in het voor- en naseizoen getraind voor populaire winterse activiteiten als sledetochten door de sneeuw. In de zomer bieden Per en Jenni andere outdoor activiteiten aan, zoals wandelen met husky’s maar ook raften en vissen. Wij maken eerst uitgebreid kennis met de enthousiaste honden, waarna we ons gaan voorbereiden op de tocht.

Want hoewel wij enthousiast onze daypacks hebben ingepakt met kleding, drinken en snacks, blijkt er nog veel meer mee te moeten. Jenni haalt slaapzakken, opblaasbare matrasjes, een tent, kookgerei en enorm veel eten tevoorschijn. Ook legt ze praktische zaken als een kaart, een kompas, een mes en anti-muggenspray klaar. Na wat herorganiseren past het allemaal in en aan onze rugzakken en kunnen we op pad.

Onze eerste ervaring met cani-hiken

We gaan twee dagen cani-hiken. Dat betekent dat we de bossen ingaan terwijl ieder van ons vast zit aan een hond. We krijgen een brede band om ons middel waaraan de lijn van de hond bevestigd wordt. Husky’s vinden het heerlijk om te rennen en te trekken, dus zij zullen ons begeleiden tijdens het hiken. Heel fijn, want de volgepropte rugzak is een stuk zwaarder dan ik gewend ben van onze dagtochten. We gaan op pad met de honden Quannik, Hildor en Thor, drie jonge en enorm lieve Malamute Husky’s.

Jenni heeft een route voor ons uitgestippeld door de bossen en langs watertjes. We gaan voortvarend op pad, maar al heel snel blijken zowel Hildor als Thor iets te enthousiast voor mij. Ze trekken me compleet omver en ik merk dat ik dit tempo niet ga volhouden als we nog zoveel kilometers moeten. Uiteindelijk koppelt Jenni mij dus aan Quannik, de oudste en meest rustige van het stel. Na enig twijfelen wel, want Quannik is duidelijk haar lievelingshond. En terecht, want het is echt een lieverd.

Wildkamperen

We lopen over grind- en zandpaden, over boomstronken en stenen, over heides en door weilanden. In dit gebied doet het Sami volk veel aan rendierhouderij, maar met drie Husky honden bij ons blijven de rendieren veilig op afstand. We lopen deze eerste dag ruim 11 kilometer en ondertussen leert Jenni ons hoe we door middel van de kaart en het kompas precies kunnen zien waar we zijn. Het is overigens vrij warm en prima weer voor een t-shirt en korte broek, maar vanwege de enorme hoeveelheid muggen in dit drassige gebied houden we onze truien toch maar aan. Eenmaal aangekomen bij een riviertje besluiten we dat dit de perfecte plek is om ons kamp op te slaan. In Zweden geldt het allemansrecht, wat betekent dat je overal mag recreëren zolang je de natuur respecteert en achterlaat zoals je het hebt aangetrokken. Een mooi recht, waar we in deze prachtige omgeving graag gebruik van maken.

We zetten onze tenten op en verzamelen hout voor een vuurtje dat we aansteken met een vuursteen. Op zo’n avond merk je pas echt de charme van wildkamperen in het bos: ons tempo ligt laag en we nemen in alle rust de tijd voor het klaarmaken van ons eten. We koken water uit de rivier voor een kop thee, terwijl de honden – nog vol energie – om ons heen rennen. Ongelooflijk, na zo’n lange tocht wandelen met de husky’s. We kletsen over van alles en nog wat en Jenni vertelt ons dat ze hier in het noorden de winter enorm missen in de zomer. Sneeuw maakt alles makkelijker, ook de trektochten. We kunnen er ons wel iets bij voorstellen, hoewel we de lange dagen hier al zo mooi vinden. Donker wordt het ’s zomers boven de poolcirkel niet, maar tegen half 12 is het mooi geweest en kruipen we in onze tentjes met als achtergrondgeluid het geluid van een Koekoek.

Dag 2: Wandelen door moerassen: natte voeten

Het is vroeg in de ochtend als we wakker worden van de warmte in de tent. Een van de honden komt even een kijkje nemen in onze voortent: ‘opstaan!’. Ik gooi wat koud rivierwater in mijn gezicht: heerlijk fris! Het ritueel van de avond ervoor herhaalt zich: we verzamelen wat hout en maken een vuurtje waarop Jenni heerlijke vegan porridge voor ons maakt. Daarna vertelt ze ons meer over de bloemen en bessen die specifiek in deze omgeving groeien. Denk bijvoorbeeld aan de hjortronbes (in het Nederlands: kruipbraam of gele bosbraam), die geldt als delicatesse en hier in de moerassen groeit. Na het ontbijt ruimen we alles op en pakken we alles weer in, tijd om door te gaan.

Het eerste stuk van onze route gaat prima en na een paar uur lopen zoeken we een fijne plek voor een stop bij een watertje. Onze route blijkt over het landgoed van een Zweeds echtpaar te lopen, dus vinden we het niet prettig om daar te stoppen. Ze wijzen ons desgevraagd wel een stukje op de juiste weg naar een betere plek. Dat is natuurlijk heel aardig, maar het resulteert wel in een flink stuk lopen door een drassig moeras. Binnen de kortste keren zijn mijn schoenen en sokken drijfnat en dat loopt niet heel prettig. Mijn enthousiasme daalt langzaam, maar op de momenten dat ik echt geen zin meer heb om door te lopen (maar stilstaan is geen optie, dus door!) trekt mijn wandelmaatje Quannik me er doorheen.

Even rusten aan het water

Niet veel later vinden we gelukkig een mooie plek aan het water, waar we kunnen bijkomen en lunchen. De honden zijn uitgeput en slapen en in alle eerlijkheid: wij zijn ook moe. Van het korte en onrustige nachtje, de vele kilometers, de buitenlucht. We steken ons laatste vuurtje aan en maken wat eten, maar willen vooral even zitten en rusten. En de omgeving in ons opnemen. Ik doe mijn wandelschoenen en –sokken uit, in de hoop dat ze bij het vuur wat drogen. Het is niet ver meer tot de plek waar Per ons met de auto komt halen, dus na een lange break staan we toch weer op en lopen we de laatste kilometers door het bos tot we bij de weg aankomen waar Per al staat te wachten. In totaal lopen we ook deze dag iets meer dan 11 kilometer.

Aangekomen bij het huis van Per en Jenni bieden ze aan dat we van hun Finse sauna gebruik kunnen maken. Onze tocht was echter Jenni’s eerste nacht zonder haar zoontje en ze is duidelijk blij weer met hem thuis te zijn. En eigenlijk willen we zelf ook nog maar één ding: douchen en languit chillen. Dat doen we dan ook in onze Airbnb, met deze wilderniservaring stevig in ons geheugen geprent.

Wandelen met Husky’s in Zweeds Lapland: onze ervaring

Wat een unieke en prachtige ervaring was het, om twee dagen door de Zweedse wildernis te lopen met Jenni en onze drie furry reismaatjes. Twee dagen omgeven door niets anders dan natuur en complete stilte om je heen. En niet te vergeten natuurlijk: de eindeloze zwermen muggen die ons helemaal lekgeprikt hebben. Het mag de pret niet drukken.

We hebben mooie dingen geleerd en zijn vastbesloten dat we dit zelf nog eens willen doen. Hoewel de luxe van een fijne douche toch ook wel heerlijk was. Ik vond het een waanzinnig cadeau dat mijn vriend me gaf en ben heel erg blij met de herinneringen die het ons heeft gegeven. Het wandelen met husky’s is iets dat we beiden niet snel zullen vergeten. En stiekem? Zou ik heel graag in de winter eens terugkeren.

Wil je meer tips en tricks voor een reis naar Zweden? Bekijk dan ook mijn andere artikelen over dit prachtige land!

Bewaren voor later via Pinterest