Hej allemaal! Ik laat weer even van mij horen na twee hectische weken waarin ik mijn blog even niet de aandacht kon geven die het verdient. Maar vandaag wil ik graag wat vertellen over het aangrijpende boek dat ik de afgelopen week las. Van Kosmos Uitgevers ontving ik een leesexemplaar van het waargebeurde Het laatste uit liefde, geschreven door de Engelse Cathy Rentzenbrink. Op 25 oktober verschijnt het en ik kan je vast verklappen dat het boek absoluut de moeite waard is om voor naar de winkel te gaan. Ik vertel je er meer over!
Rouw is de prijs die we voor liefde betalen. Het is – en dat moeten we geloven – beter liefgehad te hebben en dat te verliezen dan nooit liefgehad te hebben.
Het is een normale zaterdagavond in 1990 voor de 17-jarige Cathy en haar jongere broer Matty. Ze helpen mee in de pub van hun ouders en na hun dienst gaan ze samen naar een feestje in een club iets buiten het dorp. Cathy vertrekt iets eerder dan haar broer, die nog even wil blijven. De volgende keer dat zij hem ziet ligt hij zwaargewond en bewusteloos op de weg, aangereden door een auto die is doorgereden na het ongeluk. Een spoedoperatie aan zijn hersenen volgt en Matty overleeft, maar zal nooit meer uit zijn coma ontwaken.
Is het redden van een leven altijd de juiste keuze? Hoe menswaardig is je leven nog als je verwordt tot een kasplantje? Het zijn hele moeilijke, ethische vragen. Acht jaar lang verzorgen Cathy en haar ouders Matty zo goed als zij kunnen, terwijl zijn toestand totaal niet verbetert. Ze verbouwen het huis zodat Matty er de beste zorg kan ontvangen, ze vertellen verhalen tegen hem, doen oefeningen en proberen vooral een zo normaal mogelijk leven te creëren. Ze weigeren te geloven dat hij niet vooruit zal kunnen gaan, blijven geloven in een wonder. Tot het moment dat zij tot de conclusie komen: dit werkt niet meer: dit is geen leven. Met toestemming van de rechtbank besluiten ze na acht jaar te stoppen met het toedienen van voeding, zodat Matty rustig kan sterven.
Schuldgevoel
Het laatste uit liefde is een schrijnend verhaal over liefde, rouw en acceptatie. In het boek vertelt Cathy aan de hand van herinneringen, krantenartikelen en rechtbankstukken over de invloed die het ongeluk heeft gehad op haar en haar leven en het proces rondom het overlijden van haar broer. En over het eeuwige schuldgevoel richting Matty. Schuldgevoel omdat ze ervan overtuigd begint te raken dat het beter is als haar broer zou sterven. Schuldgevoel omdat ze er niet is als dat daadwerkelijk gebeurt. Schuldgevoel omdat ze haar leven probeert op te pakken en schuldgevoel omdat dat niet lukt en ze haar verdriet probeert weg te drinken. Pas wanneer zij meer begint te lezen over vergelijkbare zaken en contact krijgt met wetenschappers over dit onderwerp begint ze haar rouw een betere plek te kunnen geven en de situatie in een breder perspectief te zien.
Liefdevol en aangrijpend
Nee, Het laatste uit liefde is geen makkelijk boek. Toch vond ik het goed leesbaar en niet te zwaar. Het begin van het boek is vrij feitelijk; ik merkte dat ik er nog maar moeilijk een gevoel bij kon krijgen. Gaandeweg lijkt Cathy zich meer open te stellen en kon ik mij steeds beter inleven in haar gevoelens en gedachten. Haar woorden geven op een hele mooie manier weer met welke struggles zij te maken kreeg in de jaren na het ongeluk en ook na het overlijden van haar broer. Maar afgezien van die struggles, het verdriet en het schuldgevoel is er één ding dat voor mij echt de boventoon voerde in het verhaal: liefde. Liefde voor broer Matty en liefde voor het gezin waar zij uit kwamen. De combinatie met de inzichten die Cathy door de tijd krijgt zorgt voor een inspirerend, hoopvol en aangrijpend verhaal. Na het lezen maakt de foto op de omslag extra indruk: het beeld van twee vrolijke, jonge, onbezonnen kinderen. Ik denk ook dat Cathy met haar verhaal een discussie kan aanzwengelen die nog altijd actueel is, omdat het te maken heeft met de hedendaagse visie op leven en dood. Al met al vind ik Het laatste uit liefde een mooi verhaal en absoluut een must-read.
Dit boek heb ik ontvangen van de uitgeverij.
Goed dat zo’n onderwerp aan bod komt in een fictieboek. Wij hebben zelf voor de vraag gestaan bij mijn mama en gelukkig was dat bij ons heel bespreekbaar, maar dat is zeker niet voor iedereen zo. Door er over te lezen misschien wel voor meer mensen.
Dit klinkt als een bijzonder, ergens misschien ook wel mooi, maar toch ook wel zwaar boek.
Ik vind het altijd zo knap als die mensen het dan nog een keer durven te beleven en er dan een verhaal van maken. En daarbij; het is ook ergens wel een taboe onderwerp, mooi dat dit boek uit komt! Mooie recensie!
Heftig onderwerp! Maar ben wel heel benieuwd naar het boek geworden dus ga het ongetwijfeld een keer lezen!
Mooi boek is het zeker! Ik vond dat ze wat snel door haar leven na de dood van Matty ging. Natuurlijk draaide het uiteindelijk om die 8 jaar. Maar had het mooier gevonden als ze nog wat meer inging op wat het met haar heeft gedaan. Feitelijk was het zeker, diepe gevoelens had ik soms meer verwacht. Maar logisch dat het te moeilijk kan zijn om het weer te beleven.