Drie maanden geleden is het nu, dat we in hele korte tijd afscheid moesten nemen van mijn lieve konijnenvriendjes Guus en Bobbie. Toen wij vorige maand op vakantie waren kwam daar het nieuws bij dat het ineens over was voor een van de twee katten (16 jaar) van M. Van vier naar één huisdier in twee maanden; niet alleen een lege ren, maar ook in huis een beetje stiller. Een van de meestgestelde vragen was toch wel: ‘en nu? krijgen jullie een nieuw huisdier?’ In overleg met M. besloot ik die beslissing even vooruit te schuiven tot na onze vakantie. Dat was vorige maand, dus hoe sta ik er nu in? Ik vertel je er meer over!
De spulletjes van de konijnen zijn grotendeels opgeruimd. Aangebroken zakken hooi en stro en speeltjes waar zij vaak mee speelden zijn weggegooid, andere dingen weggegeven. Alleen die lege ren… die staat nog in de tuin. Het ziet er een beetje triestig uit. De eerste weken vond ik dat heel lastig.. voor nadenken over een nieuw huisdiertje was het echt nog te vroeg. Voor sommige mensen misschien een behoorlijk dramatische reactie maar c’est ça, zo was het voor mij. Ik was zó intensief bezig met die beestjes elke dag, dat was toch wel even een dingetje. Ik kreeg op de dag dat Bobbie dood ging letterlijk de opmerking: ‘ik snap niet dat je je zo druk maakt om die konijnen. Als het nou een hond was dan begrijp ik het nog‘. Ehm.. girl?! Als iets voor jou niet belangrijk lijkt, hoef je die gevoelens niet op mij te projecteren.
Tijd verstreek en op vakantie begon ik een beetje te mijmeren. Wil ik weer konijntjes, of misschien een hondje? Wat zijn de voors, wat zijn de tegens? Ik had inmiddels ook wel door hoeveel tijd ik eigenlijk aan Guus en Bobbie besteedde en hoeveel tijd ik nu ineens over heb. Met een hond zou dat alleen maar meer zijn en daarbij ben ik gewoon niet zoveel thuis. Geen optie dus. Ook het idee dat ik in de winterse vrieskou weer veel buiten zou (moeten) zijn spreekt me niet bijzonder aan. Bovendien hoef je geen rekening meer te houden met oppas als je er even een weekendje tussenuit wil. Er zijn een hoop tegenargumenten te bedenken om op dit moment even niet meer te beginnen aan een nieuw huisdier.
Mijn hart maakte een sprongetje
Maar tegelijkertijd is het zo gezellig, zo’n knuffelig vriendje (of twee) in huis. Het is fijn gezelschap, het werkt absoluut rustgevend als je je dieren zit te observeren of voor ze zorgt. Ook de regelmaat en vrolijkheid die het brengt vind ik fijn. Ik merkte ook al snel dat ik het wel mis om voor een beestje te zorgen. Gisteren waren we even in de dierenwinkel en daar zag ik twee hele knappe hangoren lekker dicht tegen elkaar liggen. Mijn hart maakte meteen een sprongetje.. maar nee. Ik pleitte op deze blog al ooit eens voor het adopteren van konijnen, dus als ik ze weer in huis haal dan komen ze zeker niet uit de dierenwinkel. Toch was het vonkje dat ik voelde voor mij wel weer een bevestiging: er komen nieuwe konijntjes. Ik hoop dat ik in een opvang een leuk ouder koppeltje kan vinden dat ik nog een mooie oude dag kan geven. Misschien niet nu, misschien pas na de winter. Maar ik vind het veel te leuk om te stoppen met konijnen. Dus stay tuned: ooit komt er een aankondiging! ;-)
Hoe sta jij hierin? Zou jij snel een nieuw huisdier nemen als je dierenvriendje overlijdt?
Oh, ik zou het allemaal zo’n lastige keuze vinden. Ik hou enorm van mijn lieve konijnenvriendjes, van mijn hond… Maar soms ben ik bang dat ik ze niet voldoende aandacht, liefde kan geven… Dat maakt mij aan het twijfelen. Aan de andere kant zou ik echt niet zonder ze willen. <3
Mooi dat je een koppeltje uit het asiel wilt halen om ze een mooi en fijn huis te geven!
Liefs
Ik houd ontzettend van konijnen en zal het ook echt verschrikkelijk vinden als Summer overlijdt, mede omdat mijn moeder hierna geen dieren meer wil. Ja, zelf zou ik nog wel een huisdier willen, maar mijn ouders zijn er echt op tegen helaas. Dus het wordt voor mij wachten tot ik een eigen woning heb met daarin genoeg ruimte voor een huisdier.
Succes met je keuze!
Toen ik Homer kocht wist ik nog niet hoeveel konijntjes eigenlijk een goed thuis zochten. Dus toen had ik al vast besloten een volgend of tweede konijn uit het asiel/konijnenopvang te halen. Dat heb ik ook gedaan. Heb er nog een heel artikel en vlog aan gewijd. Ben heel blij dat ik een nijnie een fijn thuis heb kunnen geven!
Ik wist het ook niet toen ik Guus uit de winkel haalde, maar toen ik meer informatie had, heb ik Bobbie wel uit een opvang gehaald. Zou ik dus absoluut weer doen!
Dieren, hoe klein dan ook zijn een onderdeel van je leven. Ik kan Louie ook niet meer wegdenken maar geen idee hoe het gaat zijn als hij er niet meer is en wat we dan doen. Logisch dat je de ren weer gevuld wil hebben.
Wat sneu van al je diertjes! Voordat ik katten had kon ik me er ook niets bij voorstellen, maar nu weet ik dat het niet overdreven is verdriet te hebben van je overleden huisdier. Momenteel moet ik onze katten een jaar missen, omdat ik een jaar in Suriname zit. Gelukkig krijgen we regelmatig updaten van de mensen waar ze zijn.
Wat verdrietig van Guus, Bobbie en de kat :'( Wij hebben op dit moment 5 konijnen en ja, als die allemaal overleden zouden zijn dan komen er zeker twee nieuwe. Niet meer zoveel, althans, dat was ook nooit het plan toen we eraan begonnen hoor. Maar ja, omstandigheden… (eentje opvangen, een ontsnapping met ongelukje als gevolg, nog eentje opvangen, etc…) dus je weet maar nooit. Maar sowieso dat er weer konijnen zouden komen.
Tjonge, die opmerking van diegene dat je je niet druk moet maken omdat het maar een konijn is, vind ik echt niet kunnen. Ik snap heel goed dat je aan je konijntjes gehecht was. Superlief die ervaring in de dierenwinkel. Ik hoop inderdaad dat je een leuk stel konijnen vindt.
Dieren brengen zoveel plezier, echt bizar dat mensen dan zulke opmerkingen maken. Leuk dat er (over een tijdje) weer konijnen gaan komen.
Ik kan echt niet zonder hond. Gelukkig heb ik mijn moeder als oppas overdag. Anders zou ik het met mijn werkweek idd niet eerlijk vinden.
Konijntjes zijn zo gezelliig… oh ik mins mijn pluizige vriendjes ook! Na 12 jaar ben ik konijn-loos en men wat is dat saai zeg zo in huis. Helaas reis ik nu ook heel veel dus twijfel ik ook weer of het handig is om ze aan te schaffen. Dillema’s!
Nee, voor mij voorlopig geen beestjes meer als onze 2 hondjes overlijden. Nu zijn die waarschijnlijk nog wel zo’n 5 tot 8 jaar bij ons, dus dat is makkelijk gezegd. Maar ik merk ook dat ik het handen bindertjes vind. Je kunt niet langere tijd van huis, niet zomaar op vakantie en ze hebben ook altijd een bepaalde mate van aandacht nodig. Aandacht die ik met 2 peuters gewoon niet altijd heb… Dus, nee, voor mij niet meer.
Wij hebben 2 katten zoals je weet. Voor ons genoeg. Het liefste zou ik er 20 hebben maar dat gaat gewoon weg niet ;-) Of er nog dieren bij komen? Misschien in de toekomst een hond.. Maar dat is inderdaad een grote overweging qua voors en tegens. Ach, eerst maar eens verhuizen dan ga ik daar wel over nadenken ;-)
Super leuk trouwens dat er in de toekomst nieuwe konijntjes komen! Ik heb er vroeger ook 3 gehad, zo ontzettend leuk!