Review: Judith Visser – In Seizoenen

Stuk, Tegengif en Zeemansbruid. Het zijn slechts drie titels uit de prachtige lijst met thrillers van de hand van Judith Visser. Vandaag komt haar nieuwste boek In Seizoenen uit, Vissers eerste literaire roman. Ik was razend benieuwd naar dit nieuwe werk van Judith Visser en toen uitgeverij The House Of Books mij vroeg of ik het boek wilde lezen aarzelde ik dan ook geen moment. Het enige probleem: ik bezit geen e-reader of tablet. Geen probleem voor stagiaire Kaylee, die mij mailde dat ze het volledige boek voor me ging printen en inbinden zodat ik het toch kon lezen. Ongelooflijk, wat ontzettend lief! Enorm veel dank daarvoor! Ik begon meteen met lezen en vertel je vandaag meer over de nieuwe roman In Seizoenen.

Ze had altijd alles onder controle gehad. Dat zou nu niet anders zijn. Vandaag was de schok nog groot. Vandaag zag ze het misschien nog niet. Maar ik wist het. Dit ging gewoon goed komen.

Hoe belangrijk worden onverwerkte gebeurtenissen uit het verleden, wanneer je te horen krijgt dat je toekomst nog maar kort zal duren? Dat is de vraag die centraal staat in In Seizoenen. Annabel Wismar (59) krijgt te horen dat er uitzaaiingen zijn gevonden, nadat zij eerder genezen was verklaard van een zeldzame kanker. Door nalatigheid van de kliniek kan ze niet meer geholpen worden. De prognose? Ze moet ‘in seizoenen’ gaan denken. Annabel wil het er niet bij laten zitten en zoekt haar heil bij een ziekenhuis in België, waar de artsen haar nog wel willen helpen. Haar zoon David kan moeilijk omgaan met het idee van het verliezen van zijn moeder en trekt bij haar in. Met zijn voortdurende optimisme probeert hij zijn moeder door de behandelingen heen te slepen en voor haar te zorgen.

Laat ik maar meteen met de deur in huis vallen: dit verhaal greep me vanaf de eerste seconde bij de strot en liet me niet meer los. Al binnen de eerste vijftien pagina’s wordt de keiharde waarheid je voorgeschoteld. En dan begint het grote gevecht van stevig vasthouden en loslaten tussen een moeder en haar kind. Het verhaal wordt grotendeels verteld vanuit zoon David, afgewisseld met passages waarin Annabel de verteller is. Ik vond dit een prettige interactie, omdat hierdoor het ingrijpende ziekteproces echt vanuit twee kanten belicht wordt.

En dat gebeurt op een hele realistische manier, met mooi uitgewerkte personages. Ik kan me voorstellen dat wanneer je een dergelijk ziekteproces ooit van dichtbij hebt meegemaakt, je veel herkenning zult vinden in het verhaal. Hoop, wanhoop, liefde, verdriet, frustratie: het wordt allemaal op een overtuigende wijze gebracht. Annabel is een krachtige vrouw en haar ziekteproces wordt heel waardig beschreven. Ik vond het vooral heel prettig om mee te gaan in haar gedachten en herinneringen. Met het personage David en de keuzes die hij maakt had ik regelmatig wat meer moeite. Hij heeft zijn eigen – soms obsessieve – manieren om met zaken om te gaan en zo nu en dan wilde ik letterlijk tegen hem roepen: ‘man, steek je kop toch eens niet zo in het zand. Doe normaal!’. Die neiging geeft naar mijn idee wel aan hoezeer je in het verhaal wordt meegesleept.

In Seizoenen bevat prachtige symboliek en de flashbacks naar vroegere gebeurtenissen geven je zeker naar het einde van het verhaal toe een steeds beter beeld van deze twee mensen en hoe ze geworden zijn wie ze zijn. Ik kon niet meer stoppen met lezen en las het boek dan ook in een adem uit. De laatste 20 pagina’s heb ik gelezen terwijl de tranen over mijn wangen biggelden, het verhaal is zó aangrijpend en zo prachtig tegelijk. Ik ben onder de indruk van In Seizoenen en moest echt even bijkomen na het laatste hoofdstuk. Ga dit boek lezen; je krijgt er geen spijt van.

Dit boek heb ik ontvangen van de uitgeverij.

Bron rechterfoto boekcover en meer info over het boek: The House of Books