5 mooie momenten van onze roadtrip door Zweden

Vorige maand trokken mijn vriend en ik voor het derde jaar op rij voor met onze volbepakte auto naar het noorden van Europa. Drie weken lang trokken we van platteland naar stad en van bergen naar kust. Ik kan niet meer op twee handen tellen hoe vaak ik al in Zweden was, maar iedere keer dat ik er kom ontdek ik weer nieuwe dingen en vind ik het er nog prachtiger dan daarvoor.

En zoals bij elke reis zijn er na afloop van zo’n roadtrip verschillende momenten die nooit meer uit je geheugen gaan. Omdat ze zo mooi en bijzonder, zo groots of zo klein, zo intiem of juist zo massaal waren. Ik plaatste al blogposts over verschillende delen van onze reis, zoals onze citytrip naar Oslo (wauw!) en ons bezoek aan Stockholm. Vandaag deel ik echter graag nog 5 mooie momenten van onze roadtrip door Zweden met je. Tijdens het schrijven van dit artikel kon ik weer even heerlijk nagenieten van vooral veel natuurfoto’s, geniet jij mee?

Hiken door de natuur
Laat ik dan meteen met de reden beginnen waarom ik Zweden zo prachtig vind. De natuur is er zo adembenemend. Je kunt hier uren hiken door de natuur; rugzakje met rantsoen op de rug, goede wandelschoenen aan en wandelen maar. We hebben verschillende wandelroutes uitgeprobeerd, maar ook ongebaande paden verkend. Ik ben een stadsmeisje, dat is zeker. De ongebaande paden zijn aan mij niet echt besteed, hoewel ik het wel altijd met goede moed probeer.

Ook in wat minder ruwe gebieden kun je echter enorm genieten van de Zweedse natuur. Van de prachtige berglandschappen bij  Åre, de dichtbeboste gebieden in Lapland en de uitgestrekte gebieden en meren in Midden- en Zuid-Zweden… ik houd er zo van. Om je heen kijken, de frisse buitenlucht diep inademen en vooral enorm genieten, dat is het recept.

Messaure
Halverwege de jaren vijftig van de vorige eeuw werd in het noorden van Zweden een grote waterkrachtcentrale gebouwd, met een naastgelegen dam van 1800 meter lang en 100 meter hoog. Om dit project effectief te kunnen laten plaatsvinden werd er in de buurt van het bouwproject een dorp neergezet met huizen, scholen, winkels, kroegjes en zelfs een ijshockeybaan. Een levendige gemeenschap. Na het afronden van de waterkrachtcentrale liep de gemeenschap echter snel leeg (want: geen werkgelegenheid in de buurt) en na het sluiten van de laatste school in 1980, hield Messaure op te bestaan. De natuur nam het weer over.

Van een Zweedse vriend van mij hoorde ik over dit ‘spookdorp’  en M. en ik waren zo hoog in het noorden, dat we er graag eens langs wilden gaan. Het bleek langer rijden dan gedacht en we troffen Messaure (of wat er van over is) op het moment dat de oud-bewoners hun annual memorial hadden, waardoor we ons een beetje ongemakkelijk voelden. Wat je er ziet? Overwoekerde paden, overgebleven resten van gebouwen, bordjes waarop staat aangegeven welk gebouw ergens had gestaan en verder niets. We besloten door te rijden naar de rivier, die door de hoge dam inmiddels droog ligt. Wauw, wat bijzonder. Je loopt er over de rivierbedding en de grote rotsen. Wat een prachtig uitzicht! En toeristen? Nergens te bekennen. Ja, het was de lange autorit zeker waard.

Een kudde rendieren op de route
Passeer je de poolcirkel, dan hoef je niet op te kijken van een rendier meer of minder. Zeker wanneer je in de vroege ochtend of late middag de weg op gaat is de kans groot dat je dit dier met zijn prachtige geweien ziet lopen. Maar hoe gaaf is het (als toerist) als je een hele kudde ziet staan, die vervolgens rustig op de weg gaat staan? Ik vond het fantastisch en vooral heel bijzonder dat ze bleven staan, terwijl we van een paar meter afstand rustig wat foto’s maakten. Gelukkig liepen ze achter onze auto door, want waren ze voor onze auto gaan staan dan hadden we rustig nog een uurtje kunnen wachten. Of zes.

Barbecueën bij Storforsen
Op de weg van Piteå naar Jokkmokk vind je Storforsen, de hoogste vrij stromende waterval van Europa. De omgeving van deze grote waterval (met een valhoogte van 82 meter) is een natuurreservaat, waar je een heerlijk relaxte middag kunt doorbrengen. Je wandelt over grote en kleine rotspartijen naar de waterval toe, maar ook kun je kiezen voor verschillende rolstoelvriendelijke (!) bruggetjes en vlonders die leiden tot het pad naar de waterval toe, terwijl je om je heen kleine stroompjes en watervalletjes ziet.

Er zijn in dit gebied rond de waterval verschillende vuurplaatsen gemaakt waar je een vuurtje kunt maken om wat te grillen. En dat is wat we deden. Bepakt en bezakt met grillworstjes, marshmallows, drinken en aanmaakblokjes (een goede voorbereiding is het halve werk) brachten we een zonnige dag door bij het water, vele Zweedse gezinnen met ons. Genieten met een hoofdletter – zachte – G. Dus ben je ooit in de gelegenheid het noorden van Zweden te bezoeken? Sla dan dit prachtige plekje niet over.

Elanden voeren
De kans dat je een eland in het wild tegenkomt bestaat absoluut, maar is toch vrij klein. Het zijn schuwe beesten, die zich snel uit de voeten maken wanneer je hun pad kruist. Omdat veel toeristen toch maar wat graag een eland live aanschouwen (op ons zuiderlingen heeft dat toch een bijzondere werking) zijn er vrij veel elandenparken. Vorig jaar bezochten wij Älgens hus, in het noorden van Zweden. Dit jaar waren we in Åre, een populaire wintersportplaats, en hadden we wat tijd over. We besloten daarom opnieuw een bezoekje te brengen aan een elandenpark.

Met een klein groepje mensen stonden we binnen het territorium van de elanden de dieren te voeren. Op een zeker moment bespeurde de grootste van hen onraad: buiten de afrastering liepen mensen. Hij bleef doodstil staan, probeerde de situatie in te schatten en enkele tellen later rende hij weg. De andere dieren met zich meenemend. Wij waren met hun eigenaar en dat was veilig. Daarbuiten was het oppassen geblazen. Een eland is een wild dier met een goed instinct, zoveel werd ons (opnieuw) duidelijk. Wat een bijzonder moment.

Heb jij ooit een roadtrip (door Zweden) gedaan? Wat is jou het meest bijgebleven?