Filmrecensie: De 100-jarige man die uit het raam klom en verdween

De 100-jarige man die uit het raam klom en verdween

(originele titel: Hundraåringen som klev ut genom fönstret och försvann)

In Scandinavië kwam deze film al uit in december 2013, maar vanaf 1 mei is hij dan ook in Nederlandse bioscopen te bekijken: de verfilming van het boek ‘De 100-jarige man die uit het raam klom en verdween’. Vorige week was ik aanwezig bij de voorpremière van deze film en omdat ik erg enthousiast ben recenseer ik hem graag vast. Het boek was wereldwijd een groot succes en ook de verfilming is wat mij betreft zeer geslaagd. In de debuutroman van Jonas Jonasson komen flink wat verschillende locaties voor: van Zweden via Moskou en Parijs naar Bali. Hoewel dit gegeven een flinke uitdaging had kunnen zijn voor regisseur Felix Herngren, heeft deze het boek tot in de kleinste details tot leven weten te brengen.

Na een lang en veelbewogen leven woont Allan Karlsson – uitstekend neergezet door de pas 49-jarige Robert Karlsson – in een bejaardentehuis. Niet bepaald tot tevredenheid van Allan: zijn gezondheid is nog uitstekend, waardoor de dagen traag voorbij gaan. Op de dag dat in het bejaardentehuis een feestje wordt georganiseerd ter ere van zijn honderdste verjaardag viert ziet Allan zijn kans schoon en ontsnapt aan dat saaie leven. Wat volgt is een reeks komische en onverwachte gebeurtenissen waarin een koffer met geld, een motorbende, een incompetente politieman en een handvol nieuwe vrienden Allans pad kruisen. Tussen deze avonturen door wordt met flashbacks het levensverhaal van Allan verteld, op een manier die haast vergelijkbaar is met Forrest Gump. Zijn liefde voor buskruit en ontploffingen heeft ervoor gezorgd dat hij gedurende zijn leven betrokken is geweest bij enkele belangrijke historische gebeurtenissen. Zo schudde hij handen met diverse wereldleiders en nam hij deel aan de oorlog. Gedurende dit alles ging Allan zorgeloos (of emotieloos?) door het leven en had hij altijd tijd voor een drankje met de mensen om hem heen.

De scènes volgen elkaar razendsnel op en brengen je naar de meest onwaarschijnlijke situaties. In een Zweedse recensie las ik dat men gedurende de film steeds zat te verlangen naar een volgende flashback en dat gevoel herken ik wel een beetje. Sommige situaties in de tegenwoordige tijd zijn namelijk zo bizar dat ze soms een beetje klucht-achtig neigen te worden, terwijl de flashbacks geweldig goed gemaakt zijn. Desondanks zitten er ook geweldige scènes tussen die zich afspelen in het heden (waarbij soms heftig geweld niet geschuwd wordt). De film zit goed in elkaar, er zitten prachtige woordspelingen in en Robert Karlsson gloreert in de rol van de 100-jarige Allan Karlsson. De Zweedse humor komt goed over en al met al is het een ontzettend grappige en onvoorspelbare film. Op IMDb krijgt de film een 7.2, maar door de prachtige beelden, de leuke taalgrapjes en de ijzersterk neergezette karakters durf ik zover te gaan de film een 8 te geven.

“If you want to kill me, you’d better hurry, because I’m 100 years old.”  – Allan

Facts:
Regie: Felix Herngren
Cast: Robert Gustafsson, Iwar Wiklander, David Wiberg, Mia Skäringer
Speelduur: 114 minuten
Taal: Zweeds, Engels, Spaans, Russisch. Nederlands ondertiteld.

Trailer (bron: Filmfabriek):

(Bron foto: gp.se)

Ik zou het leuk vinden als je me volgt op Bloglovin’!