Hiken in Zion National Park: een magische ervaring

In de vorige blogpost kondigde ik al aan dat ik jullie meer zou gaan vertellen over de roadtrip in de USA die ik vorige maand maakte samen met mijn vriend. In drie weken reisden we door de staten Arizona, Nevada, Utah en Californië, waarbij we ons voornamelijk focusten op het bezoeken van verschillende natuurgebieden. We houden allebei enorm van flinke hiketochten en actief bezig zijn, dus dan zit je in de meeste National Parks wel goed. We bezochten onder meer Grand Canyon National Park, Death Valley National Park en Yosemite National Park. Het park dat onze harten echter écht gestolen heeft tijdens deze trip is Zion National Park. Wij hadden geen idee wat we ons moesten voorstellen bij dit natuurgebied, maar al bij het binnenrijden van het park merkten we hoe magisch mooi het was.

Zion National Park – de eerste indruk

Wanneer je Zion binnenrijdt is het eerste dat opvalt de prachtige wit- en roodgekleurde rotsen, die vanaf de weg gezien vaak heel steil boven je uit schieten. Na iedere bocht veranderde het uitzicht weer en zie je weer een ander adembenemend uitzicht. Even een snelle tip voor de geïnteresseerden: toegang tot Zion National Park kost voor een personenauto $30, wandelaars en fietsers betalen $15 per persoon (beide toegangsbewijzen zijn 7 dagen geldig). Wanneer je echter meerdere National Parks wil bezoeken, loont het om een National Parks Interagency Annual Pass aan te schaffen voor $80. Met deze toegangskaart krijg je gedurende 12 maanden onbeperkt toegang tot bijna alle National Parks. Reken maar uit! Van de toegangsgelden worden overigens de natuurgebieden onderhouden en het is het geld dus zeker waard.

Zion National Park kent verschillende uitkijkpunten en je kunt dan ook eenvoudig met je auto door het park rijden. Parkeerplekken zijn echter zeer schaars en dat is een bewuste keuze: in 1997 werd een zeer efficiënt shuttle systeem opgezet om verkeersopstoppingen, geluidsoverlast en milieuvervuiling te verminderen. Bovendien zie je maar een heel klein deel van het park als je er slechts doorheen rijdt. Het eenvoudigste is dan ook om je auto in het dorpje Springdale te parkeren. Vanuit het visitor center daar vertrekt iedere 10 minuten een gratis shuttlebusje dat je naar de beginpunten van verschillende hiking trails brengt. Super easy! Wij verbleven in een hotel in Springdale (aanrader, er is veel keuze aan hotels!) en konden onze auto lekker bij het hotel laten staan: in het dorp rijden gratis shuttle busjes die je naar het park brengen, van waaruit je kunt overstappen op de parkbusjes.

Hiken in Zion National Park

Wanneer je Zion National Park binnenkomt ontvang je een Park Map en Guide, waarin veel informatie staat over het park en de verschillende hiking trails die je kunt lopen. Die hiking trails worden aangegeven met drie niveaus: easy (geschikt met kinderen!), moderate en strenuous. Een van de hikes die wij heel graag wilden doen was de beroemde (en zware) trail Angels Landing, maar omdat het tijdens ons bezoek 43/44 graden was én ik mega last heb van hoogtevrees besloten we hem toch over te slaan. Helaas! In plaats daarvan besloten wij op de eerste dag enkele trails te combineren: de Emerald Pool Trails, Kayenta Trail en de Grotto Trail. Alles bij elkaar zo’n 7 kilometer. Dat lijkt niet veel, maar let op: we gingen flink de hoogte in en moesten daarbij geregeld over rotsen klimmen. Zeker de Upper Emerald Pool Trail was best even pittig, zeker met de temperaturen van die dag.

Kayenta Trail & Emerald Pools

We begonnen dus op de Kayenta Trail en konden meteen beginnen met klimmen, hoewel de trail in het begin nog geleidelijk omhoog ging. Een eekhoorntje (die zie je hier veel en ze zijn voornamelijk op je eten uit) begeleidde ons naar boven, haha! De hike gaf ons afwisselend een prachtig uitzicht op de river valley beneden en het zuidelijke uiteinde van de canyon. Na een halve mijl maakt het pad een draai in westelijke richting en dan verandert je zicht ook: hier zie je de rode rotswanden direct voor je liggen, en kom je de eerste watertjes en watervallen tegen. Je komt zelfs rotswanden tegen waar water uitsijpelt, ook wel ‘weeping rocks’ (huilende rotsen) genoemd. Heel bijzonder om te zien!

Na ongeveer 3 kilometer kwamen we aan bij de Middle Emerald Pool en na een korte verfrissing (handen en petjes afspoelen in de stroming voor wat verkoeling) zetten we koers naar de Higher Emerald Pool. Vanaf hier werd het pad aanzienlijk robuuster, rotsachtiger en steiler. Er werd dus wat meer gevraagd van onze ‘klim skills’. Maar het was het meer dan waard, want boven aangekomen waanden wij ons op een prachtige plek. Steile rotswanden torenden boven ons uit, terwijl er aan onze voeten een klein meertje lag. Zwemmen mag hier niet (want drink- en badwater voor dieren), maar je kunt hier wel even rusten bij het water of op een van de grote rotsen. Wat een magische plek!

Vervolgens was het tijd om weer naar beneden te gaan. Voor een deel deden we dat via dezelfde route, maar op een gegeven moment zijn we daarvan afgeweken om de route af te maken via de Lower Emerald Pools. Vanwege de enorme warmte en de steile klimmen op de top van de berg raakte ik een beetje overhit, waardoor ik extra blij was de Virgin rivier tegen te komen. Hier hebben we dus lekker uitgerust met de voeten in het water, alvorens het tijd was om langzaam terug te gaan naar het hotel voor een duik in het zwembad.

Paardrijden in Zion

Dag 2 van ons verblijf in Zion besloten wij te beginnen met een bijzondere activiteit: paardrijden. Nu ben ik geen paardenliefhebber, maar het leek ons wel eens leuk om zoiets te proberen. De organisatie Canyon Rides organiseert tochten van één en van drie uur; maar in verband met de hitte was er een gewijzigd tijdschema en konden wij alleen maar aansluiten bij de tocht van één uur. We reden naar een uitkijkpunt waarbij we de Court of the Patriarchs goed konden zien: drie (roodbruine) bergen. Een mooi uitzicht! Ook reden we langs een gebied met ongelooflijk veel cactussen.

Eerlijk is eerlijk: we hadden allebei gehoopt dat deze rit wat spectaculairder zou zijn, maar dat vond ik het niet perse. We reden een rit van een halfuur waarbij de paardjes echt in een rij achter elkaar aan sjokten en namen daarna exact dezelfde route terug, terwijl ik meer gehoopt had op een rondje waarbij je ook nog andere dingen zou zien. Ik denk dan ook dat de rit van 3 uur wel wat spannender is. Toch was het absoluut leuk om eens mee te maken!

‘The Narrows’ 

De mooiste hike bewaarden we voor het laatst! Via de eenvoudig te bewandelen Riverside Walk (rolstoelproof) loop je van de Temple of Sinawava naar de Virgin rivier. Het is hier prachtig groen, je ziet op sommige punten water sijpelen uit de rotsen, je komt veel wild tegen (hertjes, maar ook reptielen) en er is veel schaduw zodat je de 2 kilometer wandeling ook in de hitte heel eenvoudig kunt voltooien. Aan het einde van de wandeling kun je even lekker pootje baden in de rivier voordat je weer terugloopt. De Riverside Walk staat echter ook bekend als “de poort” naar The Narrows en dat was precies de reden dat wij er waren. The Narrows, dat was ons doel.

The Narrows is een kloof met aan weerszijden rotswanden die wel driehonderd meter hoog kunnen zijn. De rivier is hier soms slechts zes meter breed en daarmee is dit het smalste deel van Zion Canyon. Hiken in The Narrows betekent natte voeten, en soms zelfs nat tot aan je middel. Een ideale hike dus voor op een hete zomerdag zoals toen wij er waren, maar ook in de winter durven mensen het avontuur aan te gaan.

Wij wandelden hier stroomopwaarts en merkten dat zo’n wandeling in de rivier soms net zo intens kan zijn als een halfuur lang hele steile trappen te beklimmen (zoals we later deden in Yosemite National Park). Dat komt vooral omdat je tegen de stroom ingaat, maar ook door de vele gladde en ongelijke rotsen. Soms was het echt wel even pittig! Desondanks vond ik The Narrows waanzinnig: hoe verder stroomopwaarts je loopt, hoe bijzonderder de omgeving wordt. Af en toe moest ik gewoon even blijven stilstaan om heel bewust een mental picture te maken van dit natuurschoon. Het is echt een natuurlijk wonder hier en ik vond het een onvergetelijke ervaring.

Waar moet je op letten?

Als je in The Narrows gaat hiken heb je in ieder geval dichte schoenen nodig. Bij de ingang van het park in Springdale worden waterschoenen en stokken verhuurd voor ongeveer $25 dollar per dag. Ook kan het rondom The Narrows koeler zijn dan in de rest van het park en is het gebied gevoelig voor plotselinge overstromingen. Al lijkt het een prachtige dag, het weer kan super snel omslaan. Bekijk voor actuele informatie daarom altijd de informatieborden in het park of vraag het een van de rangers.

Op de een of andere manier hoor ik maar van weinig Nederlanders die richting West-Amerika reizen dat ze ook Zion aandoen en wat mij betreft is dat zwaar onterecht. Ik vond Zion National Park het mooiste park dat we zijn tegengekomen en ons verblijf een magische ervaring. Absoluut een van de highlights van onze trip dus! Zion zit in mijn hart en het staat zeker op mijn lijstje om nog eens terug te gaan! Mocht je het leuk vinden: delen van deze hike komen terug in de korte aftermovie die ik op dit moment aan het maken ben. Ik hoop deze binnenkort met jullie te kunnen delen.

Wat is de mooiste hike die jij ooit gemaakt hebt? En ben je ooit in Zion National Park geweest?

Bewaren voor later via Pinterest