Mijn spieren knijpen samen. Langzaam stijgt mijn hartslag en voel ik de spanning in mijn buik toenemen. Met gebalde vuisten schuif ik een stukje verder naar de rand van de bank. De seconden tikken weg terwijl ik de spanning voel toenemen. Kom op nou, dit moet toch lukken! Waarom laten ze zich toch steeds zo overrompelen? Nog een minuut of 25 tot het einde, dan kan er nog van alles gebeuren. En dan ineens gaat het snel. Hij komt aanlopen, en schiet van verre afstand op het doel. GOAAAL!! Twintig spannende minuten later klinkt het eindsignaal.. Nederland wint met 2-3 van Australië!
Het WK is in volle gang, wat betekent dat Nederland even in verschillende kampen verdeeld is. Zo zijn er de voetballiefhebbers die zoveel mogelijk wedstrijden kijken, de enthousiaste Oranje volgers, de meekijkers en de nevernooitniet-kijkers. Voor mij is het WK een moment waarbij ik met liefde de tv aanzet, na enkele weken seizoensstop. In het dagelijks leven ben ik trouwe supporter van ‘mijn’ club, tijdens grote toernooien steun ik ‘ons’ Oranje.
Veel nieuwsberichten, blogposts, opmerkingen en grappen gaan over ‘de vrouw’ die niets van voetbal snapt en tijdens wedstrijden online haar garderobe uitbreidt. Of over ‘de man’ die met vrienden en met bier in zijn hand de wedstrijd kijkt, thuis op de bank of in de kroeg. Jammer, want Nederland is een van de weinige landen waar dit verschil door mannen zo wordt gemanifesteerd. Om me heen zie ik veel enthousiaste vrouwen die vaak heel goed weten waar dit spelletje om gaat. En ook ken ik mannen die gaan strijken als het eerste fluitsignaal klinkt. Ik word dus soms een beetje moe van al die flauwekul.
Als klein meisje voetbalde ik met buurtkindjes op het veldje in de buurt, had ik een pyjama met het logo van mijn cluppie en was ik steeds weer onder de indruk door alles wat er te zien was in het stadion. Door de jaren heen maakte ik al flink wat mooie en memorabele wedstrijden mee van mijn eigen club. En ook heb ik enkele mooie herinneringen aan Oranje.
Mijn meest recente? Op mijn 21e verjaardag ging ik met mijn moeder en broer naar het North Sea Jazz festival, om me een dagje onder te dompelen in hele fijne jazz en blues muziek. Toen ik hoorde dat Nederland die dag de finale moest spelen ontstond er een tweestrijd: festival (‘dat kan volgend jaar weer’) of wedstrijd kijken. Gelukkig stonden er schermen en konden we, tussen de optredens door, de wedstrijd zien. 90 minuten lang was de spanning te snijden in een bomvolle zaal. Nederland verloor en iedereen was er kapot van. Na de wedstrijd trad Stevie Wonder op. Ja, ik was er kapot van. Maar wat een te gek moment was dit om mee te maken!
Nog een wedstrijd te gaan in de groepsronde… en ik zit er klaar voor. Want ja, ik houd van voetbal.
Kijk jij met veel plezier de wedstrijden van oranje of besteed je die tijd echt liever aan iets anders?
Credit’s foto: veronicamagazine.nl
Ik houd niet zo van voetbal maar heb gister wel met veel spanning gekeken :-) leuk artikel.
Ik geef nooit om voetbal, behalve met het WK :D dan voel ik me opeens één met de rest van NL! Gewoon heel gezellig en inderdaad, die spanning of we wel/niet winnen!
Ik ben iemand die niet echt geïnteresseerd is in sport, maar tijdens het WK ben ik de fanatiekste in de kamer!
Haha mijn antwoord weet je al door mijn artikel ;-)
Wat heb je dit leuk geschreven! Ik moet zelf zeggen dat ik geen grote voetballiefhebber ben, behalve als ik het zelf mag doen of als Nederland speelt. Dan ben ik ontzettend fanatiek en juich net zo hard mee bij elk doelpunt; kippenvel!
Leuk stukje! En inderdaad d’r zijn tegenwoordig best veel vrouwen die graag naar voetbal kijken, waaronder ik haha. Ik heb van alle wedstrijden dit wk tot nu toe ongeveer 6 wedstrijden moeten missen, maar verder kijk ik zoveel ik kan. Nu voetbal ik zelf ook al 15 jaar en kijk ik eigenlijk zoveel mogelijk voetbal(maakt niet uit welk land etc.) omdat ik het gewoon zo leuk vind haha! Je kan me dus gerust een voetbalgek noemen :P.