Van tevoren denk je dat je het allemaal heel goed gepland hebt. Dat je precies weet hoe het zal gaan. Maar ondanks dat je een land goed kent, de taal redelijk onder de knie hebt én eerder een periode in dat land woonde, blijkt dat verhuizen naar een ander land diverse verrassingen met zich meebrengt. We moesten duidelijk nog wennen aan een nieuw thuis. En dat is misschien ook niet zo gek. De eerste weken zijn werkelijk voorbij gevlogen. Ik deel graag een korte terugblik op de afgelopen weken.
Bij aankomst in Zweden verbleven we in een klein appartement midden in de stad, dat ter overbrugging geregeld was door de Zweedse werkgever van Maurice. Hij moest immers al eerder op kantoor aanwezig zijn dan dat wij de sleutels zouden krijgen van onze (gemeubileerde) huurwoning. Het appartement was klein, maar hartstikke prima voor max. een week of twee.
Zeker als je weet dat je maar tijdelijk in de drukte van de stad zult doorbrengen, is het leuk om overal om je heen winkels, barretjes en restaurants te hebben. Het enige nadeel: het was de week tussen Kerst en de jaarwisseling en er werd al overal volop vuurwerk geknald. Iedere dag, bijna de hele dag door. Onze hond Siggy was natuurlijk met ons meegekomen en zij is zeer geluidsgevoelig. Midden in de stad is natuurlijk sowieso veel te zien en te horen, maar de combinatie met het vele vuurwerk was niet optimaal.
Met de hond naar Zweden? Bekijk hier mijn artikel met tips!
Daarbij hield ze ook nog eens wat oppervlakkige, maar pijnlijke, wondjes over aan haar voorpoten aan het spelen in een dog park in Slottskogen. Je begrijpt vast dat zij door het voorgaande niet zulke fijne eerste dagen heeft gehad in Zweden. Voor ons was deze week daardoor ook best stressvol en tegelijkertijd probeerden we wel te genieten van terug zijn in Göteborg, de prachtige vuurwerkshow op oudejaarsdag en het uitproberen van de vele restaurantjes.
Wennen aan een nieuw (t)huis
Gelukkig konden we al vrij snel in ons huis terecht. Een verademing: wat een ruimte en rust! Een gemeubileerd huis huren betekent natuurlijk niet dat alles al is zoals jij het zou willen. Het huis was vrij kaal en bepaalde basisbenodigdheden waren niet aanwezig. Ook is het in Nederland heel gewoon om je tuin volledig af te schermen met schuttingen en/of begroeiing. Dat is in Zweden niet zo; hier zijn veel tuinen volledig open. Niet heel handig met een jonge hond die alles interessant vindt en die dus zo de straat op of de tuinen van buren in kan rennen.
Vrij snel na het ontvangen van de sleutels haalden we een deel van onze spullen uit Nederland op. Niet alles, maar het maakt bijvoorbeeld al flink verschil dat onze eigen planten nu hier staan. Daarnaast volgde een periode van bouwmarkten bezoeken, spullen die al in het huis stonden verplaatsen en een beter plekje geven, even langs IKEA en nog maar eens langs bij bouwmarkten. Uiteindelijk vonden we o.a. een goede constructie om de tuin af te zetten, zodat Siggy veilig in de achtertuin kan spelen.
Op zoek naar een nieuwe auto
Ook moesten we op zoek naar een nieuwe, Zweedse auto. Maurice en ik zijn gewend om lease auto’s te rijden, maar dat feest houdt nu natuurlijk op. Bovendien zijn ze in Zweden niet zo’n fan van import auto’s, dus gingen we langs bij talloze Zweedse autodealers.
Ik heb niet zoveel met auto’s, dus mijn beleving van de zoektocht naar een geschikte auto is iets anders dan hoe Maurice dat ervaart. Maar uiteindelijk vonden we een geschikt exemplaar in een stadje 1,5 uur verderop. Inmiddels zijn we ook zover dat de verzekering geregeld is en de auto opgehaald, dus die staat bij ons voor de deur te shinen. De zomerbanden liggen mét (veel mooiere) velg gewoon in onze garage, klaar voor de zomer.
Genieten van de kleine dingen
Verder hebben we ook geprobeerd te genieten van waar we nu zijn. Van de sneeuw die viel en bleef liggen, waardoor we een haast sprookjesachtige wandeling konden maken door de sneeuw bij Bokedalens Natuurreservaat. Maar ook zonder sneeuw maakten we vele prachtige wandelingen met de hond, struinden we lekker door de stad en dronken we een borreltje in het café met andere Nederlanders. Volg me gerust op Instagram of Facebook als je een idee wil hebben van deze kant van onze verhuizing.
Ontdek meer: Wandelen in het Bokedalen natuurreservaat bij Jonsered
Contradicties
Wat me, terugkijkend op de afgelopen weken, met name opvalt zijn de contradicties. Je kunt een stad dan wel kennen, maar je soms toch volledig verloren voelen omdat je alles echt opnieuw moet ontdekken. We zijn ontzettend warm ontvangen door onze overburen die ons al vrij snel uitnodigden voor een etentje bij hun thuis en we maakten door het wandelen met de hond ook snel wat andere contacten in de buurt, maar je kunt je toch bij vlagen eenzaam voelen.
Je weet dat er veel geregeld moet worden én dat dat tijd kost, maar toch kun je je blijven verbazen én ergeren aan de traagheid van het systeem. Dan wil je aan de ene kant vooral lekker op avontuur (de mooiste natuurgebieden zijn nu de achtertuin!) en heel veel mooie plaatjes maken voor de sociale media (nu kan het!), maar wil je tegelijkertijd een soort huiselijk ritme creëren. We zijn hier immers niet om constant vakantie te vieren, maar om te proberen hier een leven op te gaan bouwen. Daarnaast moet er ook gewoon gewerkt worden, dus je kunt simpelweg niet alleen de “content maker” uithangen.
Verhuizen kan ontzettend soepel gaan en toch kun je je overweldigend moe voelen. Van alle indrukken, van het regelen, gewoon van het zijn. Soms mis ik de vertrouwdheid van ons huis in Nederland en mijn collega’s om me heen hebben (wat toch het grootste deel van mijn sociale leven was), maar tegelijkertijd ben ik ontzettend blij met de keuze die we gemaakt hebben.
Sommige dingen heb je zo duidelijk: op welke dagen wordt hier de post bezorgd of het afval opgehaald? En welk afval dan op welke dag? Andere dingen moet je proefondervindelijk ervaren, zoals hoe het werkt bij de dokterspost (daar moesten we helaas al langs) of het boeken van de kapper.
Wennen aan een nieuw thuis: het zijn de kleine dingen die energie vragen én energie geven
Het zijn de kleine dingen die in zo’n beginfase veel energie vragen. Dat had ik echt onderschat, moet ik eerlijk bekennen. Vooral omdat ik dacht: we hebben dit al eens meegemaakt, dus dit doen we ‘wel even’. Maar dit is niet de vorige keer, toen we op alle vlakken andere keuzes maakten. De mindset en situatie is nu zo anders. En niet te vergeten: we hebben nu Siggy, die zorgt voor veel meer structuur in onze dagen dan we in 2021 hadden.
Het zijn tegelijkertijd ook de kleine dingen die zorgen voor geluksgevoelens. Grappig, hoe dat werkt. Zoiets simpels als na jaren van reizen door Zweden nu een klantenkaart bij de lokale supermarkt bemachtigen zodat we boodschappen kunnen doen met zelfscan én sparen voor bonus is iets heel kleins, maar voelt als een enorme efficiëntieslag. En ook een beetje als: we horen hier nu echt thuis. Misschien moet je erom lachen, maar het zijn werkelijk de kleine dingen die voelen als stapjes vooruit.
Regelmatig kijken we elkaar aan: zijn we voor ons het juiste aan het doen? En ja, dat zijn we aan het doen. Ondanks alle gevoelens die er voorbij komen, beginnen we onze plek te vinden en zijn we 100% overtuigd dat dit voor nu de juiste stap is. Dus dat wennen aan een nieuw thuis? Dat komt goed!
Zo, en nu gaan we carnavallen, in ons eigen Eindhoven. En daar heb ik ook ontzettend veel zin in!
Wil je meer lezen over Göteborg? Ontdek de stad met deze overzichtspagina!
